بررسی اثرات عصاره آبی بابونه (matricaria recutita) بر رفتار شبه اضطرابی موش صحرایی در مدل القاشده توسط کیندلینگ ناشی از پنتیلن تترازول

زمینه و هدف: کیندلینگ، رفتار شبه اضطرابی را در جوندگان افزایش می دهد. استرس اکسیداتیو نقش مهمی در ایجاد اضطراب دارد. شواهدی مبنی بر اثر آنتی اکسیدانی گیاه بابونه وجود دارد؛ بنابراین در این مطالعه، اثر بابونه بر رفتارهای شبه اضطرابی ناشی از کیندلینگ در موش صحرایی بررسی شد. روش تحقیق: این مطالعه تجربی بر روی 40 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار آلبینو با وزن 200 تا 250 گرم نژاد انجام شد. حیوانات به صورت تصادفی در چهار گروه: کنترل، کیندله، کیندله دریافت کننده دیازپام و کیندل شده دریافت کننده عصاره قرار گرفتند. کیندلینگ با تزریق درون صفاقی پنتیلن تترازول (40 میلی گرم / کیلوگرم) هر 48 ساعت، تا بروز رفتار کامل تشنجی القا شد. داروها به صورت درون صفاقی و 45 دقیقه قبل از آخرین دوز پنتیلن تترازول تزریق شد. سپس حیوان در دستگاه ماز مرتفع بعلاوه قرار گرفت و درصد زمان صرف شده در بازوی باز و درصد ورود به بازوی باز ماز (به عنوان شاخص اضطراب) توسط دوربین ثبت شد. داده ها با استفاده از نرم افزار any-maze ارزیابی گردید. سطح معنی داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: القای کیندلینگ، افزایش معنی داری در سطح اضطراب حیوانات (کاهش زمان حضور در بازوی باز ماز) ایجاد نمود (2/5±35 ثانیه کنترل، 5/1±20 ثانیه کیندله)(05/0p<). پیش مصرف عصاره بابونه (mg/kg30) و دیازپام (mg/kg2) توانست با کاهش سطح اضطراب (افزایش زمان حضور در بازوی باز به 5/3±54 ثانیه)، درصد زمان حضور (10% کیندله، 30% بابونه) و درصد ورود به بازوی باز ماز مرتفع و فعالیت حرکتی را به صورت معنی داری افزایش دهد (05/0p<). نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که بابونه سطح اضطراب افزایش یافته در موش های کیندل شده را کاهش می دهد؛ اگر چه مکانیسم دقیق این اثر روشن نیست و به مطالعات بیشتری نیاز دارد.